Марҳилаи шустани қум равандест, ки дар он матоъ бо қуми нозук ё дигар маводи абразивӣ шуста мешавад, то эҳсоси нарм ва фарсударо эҷод кунад.Ин табобат ба матоъ намуди каме тобовар ва винтажиро илова мекунад, ки онро ором ва тасодуфӣ менамояд.
Якҷоя кардани нохия, катон ва қабати шустушӯи қум матоъеро ба вуҷуд меорад, ки мулоим, нафаскашӣ, матндор ва эстетикаи ором дорад.Он одатан дар истеҳсоли либосҳо ба монанди либосҳо, болопӯшҳо ва шимҳо истифода мешавад, ки услуби бароҳат ва бароҳат доранд.
Ҳангоми нигоҳубини лӯбиёи катони районӣ бо шустушӯи қум, риояи дастурҳои нигоҳубини мушаххаси истеҳсолкунанда муҳим аст.Умуман, тавсия дода мешавад, ки матоъро дар оби хунук бо истифода аз давраҳои нарм ва шустушӯй нарм шустан.Аз истифодаи шустагар ё моддаҳои кимиёвии сахт, ки метавонанд ба матоъ зарар расонанд, худдорӣ намоед.Илова бар ин, тавсия дода мешавад, ки дар ҳаво хушк кунед ё дар гармии паст хушк кунед, то нармӣ ва тамомияти матоъ нигоҳ дошта шавад.